⁉️با خطخطی کردن و نقاشی بچهها روی دیوارای خونه چکار کنیم؟😩
کودکان علاقۀ زیادی به خط خطی کردن دارند؛ خط کشیدن روی دیوار یا روی کاغذ. خط کشیدن، تجربۀ شیرینی را برای کودکان به دنبال دارد. وقتی کودک خطی را روی دیوار یا کتاب میکشد و آن را تماشا میکند، احساسِ بودن میکند. شاید بتوان ادعا کرد که کودکان با خط کشیدن اولین اثر ماندگاری که به خودشان متعلق است را میبینند و همین هم برایشان شیرین و جذاب است. کافی است به قیافۀ کودک در حال خط کشیدن نگاه کنید و ببینید که چقدر از این کار لذت میبرد.
والدین به دلیل این که از کثیف شدن خانه بدشان میآید، کودکان را محدود میکنند؛ در حالی که با توجه به راهکارهای ذیل میتوان به کودک این آزادی را داد و او را محدود نکرد.
الف) دقت در ساخت خانه
کسانی که مشغول ساختن خانه هستند، باید بدانند که این خانه، خانۀ کودکانشان هم هست. علاوه بر والدین، کودک هم باید در این خانه احساس راحتی و نشاط کند. از همین رو باید در ساخت خانه به نیازهای کودک توجه ویژه شود که آزادی هم یکی از این نیازها است.
برای این که خط خطی کردن کودک روی دیوار، اعصاب شما را خط خطی نکند، میتوانید قسمت پایینی دیوارهای سالن و اتاقهایتان را سنگ یا سرامیک کنید.[۱]
کسانی که توانایی مالی دارند و خانۀ بزرگی را تهیه کرده یا ساختهاند میتوانند یک اتاق را به کودکان اختصاص داده و کودک را در آن جا آزاد بگذارند تا هر چه دلش خواست روی دیوارهایش خط کشیده و نقاشی کند.
ب) استفاده از کاغذهای ضخیم یا مقواهای نازک
اگر قسمت پایینی دیوار خانه سنگ یا سرامیک نیست، به بخش قابل توجهی از دیوار کاغذ ضخیم یا مقوای نازک بچسبانید و کودک را با استفاده از قانون «مشارکت و هدایت» که پیش از این توضیح داده شد، به همین سمت و سو هدایت کنید.
ج) استفاده از کاغذها یا نشریات بیمصرف
بچهها تنها خط کشیدن روی دیوار را دوست ندارند. آنها علاقۀ خاصی به خط خطی کردن کاغذ هم دارند. روزنامهها، مجلات و یا حتی کتابهایی که در خانه هیچ استفادهای ندارند را در دسترس کودک قرار دهید و او را تشویق به خط کشیدن روی آن بکنید. کتابهایی را هم که برایتان اهمیت دارد، از دسترس او دور نگهدارید تا کودک هوس خط کشیدن روی آن را در سر نپروراند.
نکاتی برای مستأجران
در بحث خط خطی کردن یک سؤال اساسی وجود دارد و آن این که همۀ حرفهایی که در این باره گفتید به درد کسانی میخورد که خانهشان ملک شخصی باشد؛ اما بسیاری از والدین مستأجر هستند و نمیتوانند چنین آزادیهایی را به کودکان بدهند.
در پاسخ به این عده هم ذکر چند نکته لازم است:
اول: درست است که مستأجر مالک خانه نیست؛ اما زندانی هم نیست. نصب چند متر کاغذ یا مقوا در خانه برای خط کشیدن کودک و حفاظت از دیوار، منافاتی با اجارهنشینی ندارد.
دوم: پرداخت مبلغی به عنوان خسارت در پایان مهلت قرارداد اجاره، در برابر آثاری که برای آزادی بیان شد واقعاً ناقابل است. ما میتوانیم به جای هزینههای تربیتی که خیلی سنگین هم هست، با کم کردن از خرجهای غیرضروری زندگی، هزینههای خسارتی را بپذیریم.
سوم: اگر به هر دلیل نمیخواهید فرزندتان روی دیوار خط بکشد ـ حتی دیواری که روی آن کاغذ نصب شده ـ حتماً زمینۀ این کار را روی دفتر، کتاب یا نشریههای بیمصرف برای او فراهم کنید.
[۱]. برخی از خانوادهها بیش از آن که به آرامش روحی فرزندانشان توجه کنند، به زیبایی ظاهری خانه توجه میکنند؛ از همین رو کل دیوار را رنگکاری و یا کاغذ دیواری میکنند و همیشه هم با کودکشان دربارۀ خط خطی کردن مشکل دارند. وقتی هم به آنها پیشنهاد میکنید که قسمت پایینی دیوارهای اتاقها را سنگ یا سرامیک کنید، میگویند خانهمان زشت میشود.